नेपालदेखि नेटफिल्क्ससम्म : गाउँले ठिटीले यसरी तय गरिन् नेटफिल्क्ससम्मको यात्रा

नेटफिल्क्सको चर्चित सिरिज ‘स्याडो एन्ड बोन’ अभिनेत्री अमिता सुमनको जन्म नेपालमा भएको हो । नेपालमा संघर्षपूर्ण बाल्यकाल बिताएकी सुमनले विश्वकै सबैभन्दा ठूलो स्ट्रिमिङ सर्भिस नेटफिल्क्सको चर्चितमा सिरिजमा मुख्य भूमिका पनि निर्वाह गरिरहेकी छिन् ।

बेलायतको चर्चित मनोरञ्जन म्यागजिन ब्याकस्टेजलाई उनले आफ्नो जीवन यात्राबारे बताएको विवरण यस्तो छ :

काठमाडौं । नाट्य स्कुलमा भर्ना भएपछि मैले औपचारिक अभिनयको यात्रा थालेकी हुँ । यसका लागि बेलायतले कलाकारलाई दिने नृत्य र नाटक अवार्ड र सरकारी छात्रवृत्तिलाई धन्यवाद दिन चाहन्छु ।

नाट्य स्कुलमा भर्ना नभइकनै प्रतिभावान कलाकारहरु सुप्रसिद्ध भएका छन् । मलाई लाग्यो, नाट्य स्कुल मैले आफ्नो कलालाई तिखार्ने एउटा महत्वपूर्ण थलो पनि हो ।

मेरो ब्याचमा म मात्र गहुँगोरो वर्णकी विद्यार्थी थिएँ । अधिकांश समय मैले आफूलाई आउटसाउडर ठानेँ । हेर्दा मात्र हैन, म संसारको कुनै अलग भूगोलबाट आएकी थिएँ । समय पनि अलग थियो ।

म नेपालमा जन्मिएकी हुँ र गाउँको एउटा माटोको घरमा हुर्किएकी हुँ । मेरा बाल्यकालिन दिनहरु चुनौतिपूर्ण ढंगले बितेका थिए । घर नजिकै फलेका ताजा आँपहरु, गाइको हेरचाह, गिद्ध र कोब्रालाई समातेर घरको छानोमा चढेर चिच्याउनुको मजा बेग्लै थियो । हामीले खुला आँगनै खाना पकाउँथ्यौं र आउनजानको लागि घोडाको प्रयोग गथ्र्यौ ।

मेरो सबैभन्दा ठूलो संघर्ष भनेको बेलायतमा आइपुगेर चार महिनाभित्र पढ्न, लेख्न र आधारभूत अंग्रेजी बोल्न सिक्नु थियो । स्क्रिप्ट र अक्षर पढ्न बुझ्न मलाई सगरमाथा चढेजस्तो महसुस भयो । मलाई लाग्यो म चुचुरोमा सेक्सपियरसँगै छु र म कामसँगको प्रेममा परेकी छु । ‘टाइटस एन्ड्रोनिकस’ भन्ने नाटकमा मैले गरेको लाभिनिया पात्रले निकै प्रशंसा बटुलेको थियो ।

उक्त पात्रमा छिर्न असुरक्षित र असक्षम हुँदाहुँदै पनि मैले काब्यिक भाषा सिक्नको लागि आफूलाई प्रतिबद्ध तुल्याएकी थिएँ । यहिबेला मैले आफूलाई प्रश्न सोधेकी थिएँ –करियरमा मैले चुनौति खेपिन भने म कसरी अभिनेत्रीको रुपमा अघि बढ्न सक्छु ?’ यो समय म र मेरा कक्षा सहपाठीहरुलाई एउटै पात्र र दृश्यहरु गर्न गृहकार्य दिइएको थियो । मेरा साथीहरु बिना कुनै डर आफ्ना विचार र अनुभूतिहरु मञ्चबाटै बाँडेका थिए ।

आत्मविश्वासको अभाव बिनै मैले कुनैपनि कुरामा पूर्णता प्राप्त गर्नको लागि मैले आफ्ना सम्भावनाहरुको खोजी गरेँ र आफूलाई हुर्काएँ । आत्मविश्वास हुनको लागि केही समय लाग्छ जतिबेला आफूले निर्वाह गर्ने पात्रको चरित्र र आफ्नो भोगाइबीच भिन्नता हुन्छ । प्रत्येक चरित्रहरुको निर्माण हामी आफैले गर्नुपर्छ र यहीकारण हामी उक्त चरित्रको हिस्सा बन्ने गर्छौं ।

यसकारण मेरो सुझाव छ हामीले आफ्नो अलग स्वभावलाई लिएर खुशि मनाउनुपर्छ किनभने हामीजस्तो अर्को कोही छैन र यो हाम्रो शक्ति हो ।

मेरी सौतेली आमाप्रति म आभारी छु जसले मलाई अभिनय गर्ने प्रेमलाई निरन्तरता दिन प्रेरणा दिनुभयो । अरुले मेरो क्षमतामा शंका गर्दा पनि उहाँले मलाई अगाडितर्फ धकेल्नुभयो । यो उद्योग गोराहरुको हो र मजस्तो अरु नभएकाले मलाई अप्रोच गरिएको भन्थे उनीहरु । गहुँगोरो वर्णका कलाकारका लागि आतंकवादीको भूमिका निर्वाह गर्नु र विवाहको लागि दबाब दिने भारतीय चरित्र निर्वाह गर्नुु स्टेरियोटाइप (परम्परागत पात्र) नै हुने गर्छ ।

सबैजना विश्वस्त हुनुपर्छ –उद्योग परिवर्तनशिल छ । अझै लामो बाटो हिँड्नुपर्नेछ र कलाका सबै आयाममा समावेशी हुनुले आफ्नो शक्ति पनि प्रस्तुत गर्दैछ ।

यसकारण आफैले आफैलाई प्रश्न गर्नूस -तपाईं किन अभिनेता बन्न चाहुनुहन्छ ? अनि कस्तो खालको अभिनय गर्न चाहुनुहुन्छ ?’ आफ्नो क्षितिजलाई सीमित नतुल्याउनूस मैलेजस्तै । मैले कहिल्यै सोचेकी थिइँन कि विश्वकै सबैभन्दा ठूलो स्ट्रिमिङ जायन्टको चर्चित सोमा अभिनय गर्छु भनेर । म अहिले यहीँ छु ।

दयालु बन्नूस । खुला हृदय बनाउनूस । गिभअप नगर्नूस । तपाईंले देखेको सपना भोलि पुरा हुनसक्छ । यो समय आफ्नो अनुभवमा जीवन बाँच्नूस र आफ्नो क्राफ्टलाई सिंगार्नेतर्फ अघि बढ्नूस ।