माधव नेपालको साथ छाड्दै पुरुषोत्तम पौडेलले भने : ४३ वर्ष बिताएको एमाले छाड्न सकिन

काठमाडौं । नेकपा एमाले विभाजनपछि शुरुमा नेकपा एसमा राखिएका तर कतै गतिविधिमा नदेखिएका नेता तथा पूर्व खेलकुद मन्त्री पुरुषोत्तम पौडेलले पार्टी विभाजनको १ महिनापछि आफू एमालेमै रहने घोषणा गरेका छन् । उनी त्यसअघि माधव नेपाल पक्षको समानान्तर गतिबिधिमा थिए ।

बाराबाट पटक पटक निर्वाचित लोकप्रिय नेता पौडेल एमालेको खेलकुद महासंघको अध्यक्ष थिए । उनी नेकपाकालमा पनि सोही पदमा थिए । तर पछिल्लो समय एमाले ब्युँतिएपछि भने खेलकुद महासंघ रमेश पौडेलको नेतृत्वमा गठन भएको छ । एमालेका पूर्व केन्द्रीय सदस्य समेत रहेका पौडेलले ४३ वर्ष बिताएको पार्टी छाड्न मन नलागेपछि एमालेभित्रै अन्तरसंघर्ष गर्ने निष्कर्षमा पुगेको बताएका छन् ।

पौडेलको वक्तव्यको पूर्णपाठ :

राजनीति विचारको आधारमा गरिने गर्दछ । राजनीतिलाई विधिले निर्देशित गर्नुपर्छ । विचार र विधिको आधारमा चल्ने नेतृत्वले मात्र असल राजनीतिक संस्कार बसाउन सक्छ ।

अहिले राजनीतिमा देखिएको निर्णयमा मनपरि तन्त्र, सङ्गठनमा अराजकता र विचारमा केवल गाली(गलौजजस्ता कुरा सहज तथा स्वीकार योग्य छैनन् । यसले राजनीतिमा खस्किरहेको वैचारिक स्तर र गाली-गलौज संस्कृतिलाई मात्र उजागर गरिरहेको छ । सारमा स्खलित हुँदै गएको विचारको राजनीतिलाई पुनस्स्थापित गर्नु नै आजको प्रमुखचुनौती हो ।

कुनैपनि पार्टीमा लाग्ने, नलाग्ने र छुट्टिने हरेक व्यक्तिको निजीमामिला हो । हरेकले कतै लाग्न र छुट्टिन पाउँछ । कतै लाग्यो भनेर खिसीट्युरी गर्नु, गाली-गलौज गर्नु र आफूतिर लागेन भनेर तेजोवध गर्नु असल संस्कार हुँदै होईन । खासपरिस्थितिमा मान्छेले आफ्नो ब्रह्मले देखेको निर्णय गर्दछ । त्यो उसको नैसर्गिक अधिकार हो । हरेक व्यक्तिलाई आफ्नै विवेकले निर्णय गर्न दिनुपर्दछ र उसको निर्णयलाई सबैले सम्मान गर्न सक्नुपर्दछ । यो नै असल लोकतान्त्रिक संस्कार र चरित्र पनि हो ।

आज नेकपा एमालेका सदस्यहरूको सामुन्ने आफ्नै पार्टीको बारेमा निर्णय गर्ने अवस्था आईपरेको छ । आफूले मेहनत पूर्वक बनाएको पार्टीभित्र बसेर विकृति तथा विसङ्गत विचारसँग लड्दै अघि बढ्ने अथवा अलग भएर पार्टीलाई बिग्रनको लागि छोडिदिने रु यो प्रश्नले धेरैलाई सताईरहेको होला ।

निश्चित रूपमा हामीले पार्टीलाई सम्भव भएसम्म शुद्ध सुदृढ बनाउने अठोट सहित शपथ खाएर आएका हौं । यसमा पुनस्विचार गर्नेरनगर्ने हरेक व्यक्तिको स्व-विवेकको कुरा हो । विगतका धेरै दिनहरू हामीले पार्टीभित्रका समस्याहरूको समाधान र एकताको पक्षमा आवाज उठाउँदा-उठाउँदै बिताएर आएका छौं । मैले पनि ४३ वर्षदेखि यसै पार्टीमा सकृय राजनीतिक जीवन बिताईसकेकोले आफ्नो कर्मभूमि र मूल पार्टीलाई एकिकृत गर्ने पक्षमा निर्णय गरेको हुँ ।

अहिले आत्मगत् आग्रहभन्दा वस्तुगत परिस्थितिलाई हेर्नुपर्ने हुन्छ । वस्तुगतपरिस्थितिले अलग पार्टी बनाएर शक्तिलाई विभाजन गर्नुभन्दा पार्टीभित्रै बसेर समस्याहरूको समाधान गर्दै अघि बढ्ने प्रयास गर्नु बढी उपयुक्त देखाउँछ । विभाजन तिर लाग्नुभन्दा आफूले जगैदेखि उठाएको पार्टीलाई अझै मेहनत साथ शुद्धीकरण र सुदृढिकरण गर्दै अघि बढ्नु उचित हुने देखिन्छ ।

पार्टी विभाजन गरेर अनेक शक्तिहरूलाई खेल्ने अवसर दिनुभन्दा हरेकले आफैंलाई सच्याएर अघि बढ्नु सर्वथा उचित हुने स्पष्ट छ । यस्तो घडीमा हरेकले आवेशले भन्दा विवेकले….