काठमाडौं । नेपालमा अक्करे भीरमा मानिसहरु ज्यानलाई जोखिममा राखेर जंगली मह काढ्ने गर्छन् । ठूलो समूहमा जंगल र भीरमा पुगेर पहाडमा मह खोज्नु परम्परादेखि चल्दै आएको दैनिकी पनि हो ।

हालैको एकदिन मह शिकारी देवीबहादुर नेपालीको एउटा समूह ठाडो पहाडको पैदल यात्रा गरिरहेको थियो । उनीहरुले मह काढ्न आवश्यक पर्ने खाना, बाँसको डोरी, बाँसको धारिलो लट्ठी र अन्य औजार बोकेका थिए ।

त्यसरी जाँदा सयौं फिट (दर्जनौं मिटर) चिप्लो बाटो झर्दा होसियारी पुर्वक पाइला चाल्नुपर्छ । पहाडको ठाडो र साँघुरो बाटोमा मृत्यु हुन पनि सक्ने भएकाले शिकारीहरु सावधानीपूर्वक हिँडिरहेका छन् ।

तामाकोशी नदीको अग्लो चट्टानमा चढ्न अघि खाना, पानी र मदिरा समेत लिएर गएका थिए । तिनीहरूले चट्टानको फेदमा माहुरीहरूलाई निकाल्न घाँसको थुप्रो बालेर धुँवा निकाले ।

एक जनाले हातमा बाँसको धारिलो लठ्ठी र अर्कोले हातमा टोकरी लिएर बाँसको डोरीबाट बनेको सिँढी चढे ।

हावामा झुन्ड्याउँदै, एक जनाले महका टुक्राहरू काटे र टोकरी समाते, त्यसपछि एक टोलीका साथीलाई टोकरीमा बाँधिएको डोरी प्रयोग गरी भुइँमा झर्ने संकेत दियो। टोलीका अन्य दुई सदस्यहरूले सबै मौरीहरू सफा गर्न र मह निकाल्न तयार भए।

महको घार छिचोल्दा हजारौं मौरीहरू पुरुषहरूको अनुहारमा घुमिरहेका थिए । उनलाई अनुहारको जालीले ढाकेर सुरक्षित गरिएको थियो।

मह छिचोल्दै गर्दा उनको हात नराम्ररी सुन्निएको थियो । उनी मौरीले टोकेको पीडा सहन मदिरा पिउने गर्छन् ।

यो समूहले त्यहाँ करिब ३४ लिटर (नौ ग्यालन) मह संकलन गरेका थिए । तिनीहरूले यसलाई बजारमा प्रति लिटर ३ हजार सम्म बेच्ने गरेका छन् ।

तस्बिर तथा शब्द : अलजजिरा

 x