आमासम्बन्धी दुई कविता
१. महत्व
भेट गर्न पाइनँ आमा
माता तिर्थे औंसीमा
सधैँ सम्झिरहन्छु हजूरलाई
यो मेरो मनमा ।
दुःखी नहुनु कहिले
छोरी आईन भनेर
हरपल सम्झिरहेकी हुन्छु
आमा मेरी भगवान् भनेर ।
छु दूरीमा धेरै टाढा
मनमै राखेकी छु हजुरलाई
छैन सम्भव आउन यहाँबाट
कोटी कोटी नमन गरेकी छु हजुरलाई ।
कति भाग्यमानी छु म
हजुर जस्ती आमा पाएर
नौ महिनासम्म
हजुरको गर्भमा बस्न पाएर ।
कसरी गर्नु आभार व्यक्त
हजुरको यो ऋणको
सधैँ नै आभारी रहन्छु
म जन्म जन्मको ।
२. आमाको ममता
सबैकी छन् आमा,
जन्म दिएकी छन् सबैलाई,
सारा संसार दुनियाँ नै,
आमा नभए त अन्धकार छ ।
नौ महिनासम्म गर्भमा बोकी,
जन्म दिन्छिन् यो पृथ्वीमा,
निन्द्रा, भोक सबै नै त्यागी,
आफ्नो सपना सन्तानमा हेरी ।
लुटाउँछिन् सारा दिन ममता,
सबै संस्कारले भरी,
दुःख, कष्ट सबै नै भुल्छिन्
सन्तानको अनुहार हेरी ।
कसरी तिर्न सकिन्छ र त्यो ऋण
जो आमाले लगाएकी छन्,
उनले जस्तो कष्ट भोग्न कस्ले सक्छ र,
जो आमाले भोगेकी छन् !
-रमा कोइराला ‘अद्रिजा’
रानीपुल, ढकाल गाउँ (पूर्वसिक्किम)
मीठो कविता
So nice poem